Αναγνωρίζοντας τα πρόσωπα και γεγονότα σε ανάρτηση, με πήρε στο τηλέφωνο ο φίλος από τα παλιά. Στην Τάδε αναφέρεσαι με ρώτησε. Του απάντησα καταφατικά και μετά αρχίσαμε το άγριο τρολάρισμα. Πότε θα πιούμε καφέ, με ρωτάει. ‘Ετσι όπως πάει στο αποτεφρωτήριο του απαντώ.
Θα συνεχίζαμε με inside jokes ξορκίζοντας το πέρασμα του χρόνου και τις συνήθειες του διαδικτύου, θα σχολιάζαμε κοινούς γνωστούς που είχαμε ή αποκτήσαμε και διόλου το αντικείμενο του ποστ που υπήρξε η αφορμή.
Με τη διάθεση αυτή τη χαλαρή ξεκίνησα για τη λαϊκή, πειράγματα και διάλογοι με τους εμπόρους με αφορμή τα φρούτα και λαχανικά, που θα κοκκίνιζε και ο Αριστοφάνης. Η γνωριμίας μας κρατάει χρόνια. Αφήνω εδώ το καροτσάκι με τα ψώνια και πάω σε άλλο πάγκο. Ο ένας πωλητής δεν έχει τα ψιλά και του χαλάει ο άλλος. Ανταλλαγή από συνταγές για αγκινάρες, με αρακά ή κουκιά;
Πού ήσασταν κυρά Μαρία με ρωτάει ο Χ. Έχω καιρό που δεν σας είδα. Να, οδοντογιατρούς, τρεξίματα.
Περνάν κι πιο παλιοί μου γείτονες από το μαγαζί, τροφοδοτούν με τα αθώα κουτσομπολιά από συνάφειες που πάλιωσαν και έγιναν αστείες. Στο καφενείο που κάνω διάλειμμα και παραγγέλνω τον περίεργο καφέ που ξέρει πια ο σερβιτόρος, όταν θα εντοπίσω μια “συνάδελφο” -μπαστούνι, δυσκολία, ψάχνει για άδειο τραπεζάκι – την καλωσορίζω στο δικό μου, αφού όπου νάναι φεύγω.
Στο κρεοπωλείο η γατούλα -είναι μια σουρτούκο που κυριολεκτικά αλλού τρώει, αλλού πίνει αλλά αλλού πάει και κοιμάται – παίρνει το πρωινό μεζέ από κροκέτες. Καλό Σαββατοκύριακο μου λένε και τι θα κάνω τον κιμά, ντολμάδες αμπελόφυλλα που πήρα τώρα δα.
Ο γνωστός ντελιβεράς απολαμβάνει κι αυτός το καφεδάκι του και ατμιστό τσιγάρο σε μια γωνιά με ήλιο, ρωτάει με γνήσιο ενδιαφέρον για ένα συμβάν που ανησύχησε τη πολυκατοικία. Περνάνε όλοι οι γείτονες και οι πελάτες, λένε όλοι τα δικά τους, τα νέα, τα παλιά, για τις αποχετεύσεις, για το ασανσέρ, πότε θα ανοίξουνε τα θερινά. Δύο μισόγυμνες με πλεξίδες σκόρδα στα μαλλιά ποζάρουν για φωτογραφίες ψαγμένες, να αποκτήσαμε και καρναβάλι, σουβλάκια ψήνουν στη γωνία, δίπλα λουλούδια σε καλή τιμή, πήγε μεσημέρι.
Λαϊκή αγορά, ξύδι υπάρχει αλλά και μέλι
Η δυστυχία είναι επιλογή
Leave a comment
No comments yet.
imarias 
Leave a comment