Καριόλα ήταν, είναι και θα είναι η καρέκλα (το κάθισμα) του γυναικολόγου, που βάζει την πελάτισσα-ασθενή του να κάτσει έτσι ώστε να βλέπει καλά έξω και μέσα …
Φεύγω απ΄το νοσοκομείο περπατώντας με την προσδοκία. Για ένα γράμμα, με μια διάγνωση, με το ποθούμενο «αρνητικό» πρόσημο. Το αρνητικό, που επιζητούσα κι άλλοτε, στην άλλη άκρη της ζωής μου. Όταν κάποτε, ανήλικη, με την ίδια μήτρα μέσα μου, είχα καταφύγει σε έναν αλήτη γιατρό που μου είχε πει «να έρθεις αύριο νηστική να σε καθαρίσω», μαζί με ένα ποσό σε χιλιάδες δραχμές. Αυτός ο βρόμικος άνθρωπος, σε ένα βρόμικο, κίτρινο ιατρείο που είχα εντοπίσει στις σελίδες του χρυσού οδηγού –τόσο έντονη είναι αυτή η ταύτιση που δεν θυμάμαι πια αν και το άθλιο εξεταστήριο δεν ήταν κι αυτό στρωμένο με κίτρινες στη μνήμη μου παλιές εφημερίδες-
Από τότε η αίσθηση της βρομιάς ταυτίστηκε, όχι με τον αλήτη που την έβγαλε από το στόμα του, αλλά με το περιεχόμενο της μήτρας μου. Που ευτυχώς, τότε δεν ήταν έμβρυο, ήταν απλά μια καθυστερημένη περίοδος, και μια πρώϊμη στη ζωή, πληγή.
Τώρα φεύγω από καθαρό και σύγχρονο νοσοκομείο, με το κεφάλι μου ψηλά, με το ενήλικο παιδί μου να με συνοδεύει, με σωστούς επιστήμονες δίπλα μου και με έναν ιστό λιγότερο στο σώμα μου, έναν περισσότερο στο εργαστήριο που θα τον βάλει κάτω ανιχνεύοντας τυχόν ενδεχόμενο για κακοήθεια.
Με τόση κακοήθεια απ΄έξω, γιατί να πάει να τρυπώσει και μέσα στη μήτρα μου;
Μάλλον θα ξέρει ότι κάποιος κάποτε με έπεισε ότι είμαι βρόμικη κι ότι χρειάζομαι καθάρισμα εκεί μέσα.
2 Comments
Comments RSS TrackBack Identifier URI
imarias 
Poli mou arese to keimeno sou. Megalonondas distixos to minima pou pira apo tin mitera mou einai oti to soma einai kati vromiko. Isos gi’afto tosa xronia den to akouga kai to talaiporousa! Mou arese i andithesi pou perigrafis to tora, pou eisai pleon dinati kai den boroun na se piraksoun.
Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς “βρόμικες” σκέψεις. Κι αν υπάρχει, δεν τον θέλω κοντά μου. Γιατί μόλις μυρίσει στον αέρα κλανιά θα δείξει εμένα. Επειδή δεν τις κρύβω.
I wish you a happy and filthy new year.:)